සමලිංගිකත්වයේ ඉතිහාසය - 4

2008 දෙසැම්බර් මාසයේදී එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයේ මහා සමුළුවට පුද්ගලයකුගේ ලිංගික දිශානතිය සහ ලිංගික අනන්‍යතාවය මත ප්‍රචණ්ඩත්වය, හිංසා කිරීම, විවේචනය, බැහැරකිරීම, ගර්භාවට පත්කිරීම සහ නීතිමය පියවර ගැනීම හෙලාදකිමින් ප්‍රකාශයක් ඕලන්ද-ප්‍රංශ රටවල ඇරඹීමකින් යුරෝපා සංගමයේ සහයෝගය ඇතිව ඉදිරිපත් විය.සමරිසියන්ට සිදුකරන ඝාතන, මරණ දඬුවම්, වදදීම්, අත් අඩංගුවට ගැනීම, ආර්ථික, සමාජ සහ සංස්කෘතික අයිතිවාසිකම් අහිමි කිරීමද එහි සෘජුවම හෙලා දැක තිබිණි. එවක එක්සත් ජාතීන්ගේ සංගමයේ සිටි සාමාජික රටවල් 192න් රටවල් 85ක් එයට සහය දෙමින් එය අත්සන් කළ අතර අරාබි ලීගය ප්‍රමුඛ රටවල් 57ක් එයට විරෝධය පල කරද්දී ඉතිරි රටවල් එය අත්සන් කිරීම ප්‍රතික්ෂේප කළහ. එම විරෝධය දැක්වූ රටවල් බහුතරය ආගමික නිදහස, කාන්තා නිදහස සහ පුද්ගල නිදහස නැති ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ක්‍රියාත්මක නොවන රටවල් බව ඔබට පෙනේවි.

නිල් පැහැයෙන් ප්‍රකාශයට අත්සන් තැබූ රටවල්ද, කොළ පැහැයෙන් එයට විරුද්ධ රටවල්ද දැක්වේ.
ඉතිරිය එය ප්‍රතික්ෂේප කළ රටවල්ය.

වර්තමානය වන විට ලොව රටවල් 76ක සමලිංගිකත්වය නීති විරෝධීය. ශ්‍රී ලංකාවද අයත් වන්නේ මෙම රටවල් ගණයටය. ශ්‍රී ලංකා දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ 365(අ) වගන්තියට අනුව "ප්‍රසිද්ධියේ හෝ අප්‍රසිද්ධියේ වෙනත් පුරුෂයකු සමඟ තදබල අශෝභන ක්‍රියාවක් හෝ එබඳු ක්‍රියාවක් යම් පුරුෂයකු ලවා කරවන හෝ කරවීමට තැත් කරන පුරුෂයකු වරදකට වරදකාරයකු විය යුතුය…" යනුවෙන් පිරිමි සමලිංගිකත්වය සාපරාධීකරණය කර ඇති අතර එයට දඬුවම ලෙස උපරිම වශයෙන් අවුරුදු 20ක සිර දඬුවමකට යටත් කළ හැකිය.එහෙත් ඉංග්‍රීසි යටත් විජිත සමයේ ගෙන ආ සමලිංගිකත්වයට එරෙහි මෙම නීතිය 1948දී නිදහස ලැබීමෙන් පසු ක්‍රියාත්මක වී නොමැත. ස්ත්‍රී සමලිංගිකත්වය සඳහන් නොවූ නිසා 1995 අංක 22 දරණ දණ්ඩ නීති සංග්‍රහ සංශෝධන පනත මගින් "තැනැත්තියන් අතර සිදුවන තදබල අශෝභන ක්‍රියා" ලෙස සංශෝධනය කරමින් එයද සාපරාධීකරණය කෙරිණි.මෙම නීති කොතරම් මානුෂික දැයි සලකා බැලීම මෙය කියවන පාඨක ඔබට භාරය.

ඉරානයේ සමරිසියන් ප්‍රසිද්ධියේ එල්ලා මැරීම

ලංකාවේ මෙම නීතිය ක්‍රියාත්මක නොවන නමුදු බහුතරයක් මුස්ලිම් රටවල මෙම නීතිරීති දැඩිව ක්‍රියාත්මක වේ. එහෙත් මුස්ලිම් ජනයා විශාල වශයෙන් ජීවත් වන ඉන්දුනීසියාව, තුර්කිය සහ ජෝර්දානයේ  ඓතිහාසික බලපෑම සහ අන්තවාදී ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාත්මක නොවීම නිසා සමලිංගිකත්වයට එරෙහි නීති රීති නොමැත. එහෙත් ඉන්දුනීසියාව, නයිජීරියාව, සෝමාලියාව, ගැම්බියාව යන රටවල මුස්ලිම් ජනයා වෙසෙන ප්‍රාන්ත සඳහා පමණක් එම නීති ක්‍රියාත්මකවීමේ වෙනස්කම් දක්නට ලැබෙයි.ඉස්ලාමික ශරියා නීතිය දැඩිව ක්‍රියාත්මක වන මුස්ලිම් රටවල සමලිංගික ක්‍රියාවක් කිරීමට  ගැහැණු පිරිමි භේදයෙන් තොරව කස පහර සියයක් හෝ එල්ලාමැරීමෙන්,හිස ගසාදැමීමෙන් හෝ ගල්ගැසීමෙන් සිදුවන මරණ දඬුවමද ලැබේ.එම රටවල් වන්නේ ඉරානය, මොරිටානියාව, සෞදි අරාබිය, සුඩානය, යේමනය සහ නයිජීරියාව, ගැම්බියාව, සෝමාලියාව යන රටවල ප්‍රාන්තය. ඉරානයේ 1979දී විප්ලවයෙන් එතෙක් නීත්‍යානුකූලව තිබූ සමලිංගිකත්වයට එරෙහිව ශරියා නීතිය යටතේ මරණ දඬුවම පණවනු ලැබුණු අතර 1979 සිට මේදක්වා ඉරානයේ පමණක් සමලිංගිකයින් 4000කට අධික ප්‍රමාණයක් නීත්‍යානුකූලව මරාදමා ඇතැයි වාර්තා වේ.ඉරානයේ මෙම සිද්ධි ගැන වැඩිදුර තොරතුරු මෙතනින්.

1989දී ඩෙන්මාර්කයෙන් පටන්ගෙන අද වනවිට රටවල් 32ක පමණ සමලිංගික සබඳතා නීතිගත කොට ඇති අතර ඉන් රටවල් 11ක සමලිංගික විවාහය(same-sex marriage) නීතිගත කර ඇත.එම රටවල් වන්නේ ආජන්ටිනාව, බෙල්ජියම, කැනඩාව, ඩෙන්මාර්කය, අයිස්ලන්තය, නෙදර්ලන්තය, නෝර්වේ, පෘතුගාලය, දකුණු අප්‍රිකාව, ස්පාඥ්ඥය සහ ස්වීඩනයයි. මීට අමතරව ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ ප්‍රාන්ත හයක සහ මෙක්සිකෝවේ මෙක්සිකෝ සිටි සහ ක්වින්ටනා රූ නගරවලද  සමලිංගික විවාහය නීතිගතකර ඇත.

පිරිමි දෙදෙනෙකු අතර සමලිංගික විවාහයක්

මෙවන් අනෙක් රටවල ඇත්තේ විවාහයට බොහෝ ලෙස සමාන හෝ එයට පහළින් ඇති නීතිගත සබඳතාවකි. එය නීතිගතකර ඇති ආකාරය අනුව සිවිල් සබඳතාව(Civil partnership), ගෘහස්ත සබඳතාව(Domestic Partnership), ලියාපදිංචි සබඳතාව(Registered partnership) ලෙස විවිධ නම්වලින් හඳුන්වනු ලැබේ.විවාහයකට බොහෝ සෙයින් සමාන සිවිල් සබඳතාව බහුතරයක් රටවල නීතිගත කර ඇත.කෙසේවෙතත් සමහර රටවල් විවාහය යන්න ගැහැණියක සහ මිනිසෙකු අතර සබඳතාවක් ලෙස අර්ථදක්වා සමලිංගික විවාහය වෙනුවට වෙනත් ඉහත ආකාරයේ සබඳතාවක්ද, සමහරක් රටවල් සහ ප්‍රාන්ත කිසිදු ආකාරයක සමලිංගික සබඳතාවකට එරෙහිවද නීති සම්මත කර ඇත.කෙසේවෙතත් විවාහ සමානතාව(marriage equality) පදනම් කරගනිමින් ප්‍රංශය, චිලී, පින්ලන්තය වැනි රටවල් සමලිංගික විවාහ නීතිගත කිරීම පිළිබඳව සලකා බලමින් සිටී. සමලිංගික සබඳතා නීතිගතකර ඇති රටවල සමරිසි යුවලට දරුවන් හදාගැනීමට මෙන්ම ආරක්ෂණ නීතිද නීතිගත කර ඇත. මේ නිසා කලක් සමලිංගිකත්වය මහත් පිළිකුලෙන් හෙලා දැකි එම රටවල එය අද වනවිට සාමාන්‍ය දෙයක් බවට පත් වී ඇත.

අද වනවිට සමරිසියන් සඳහා ලෝකයේ හොඳම නගර දහය මෙසේ නම් කළ හැකිය.ඇමරිකාවේ සැන් ප්‍රැන්සිස්කෝ සහ නිව්යෝක්,  ඕස්ට්‍රේලියාවේ සිඩ්නි, ග්‍රීසියේ මයිකොනොස්, ප්‍රංශයේ පැරිස්, ස්පාඥ්ඥයේ බාසිලෝනා, නෙදර්ලන්තයේ ඇමැස්ටර්ඩෑම්, එංගලන්තයේ ලන්ඩන්, ඩෙන්මාර්කයේ කෝපන්හේගන් සහ ජර්මනියේ බර්ලින්ය. මේ නගර වල සමරිසියන්ට ඉහළ සමානාත්මතාවක්  මෙන්ම ලෝකයේ වඩාත් ක්‍රියාකාරී සමරිසි සංස්කෘතියක් දැකගත හැකිය.කෙසේ වෙතත් ඉන්දියාවේ දිල්ලි, චීනයේ ෂැංහයි, ඊශ්‍රායලයේ ටෙල් අවිව්, දකුණු අප්‍රිකාවේ කේප්ටවුන්, කියුබාවේ හවානා ආදී නගරවලද මෙම සමානාත්මතාව වර්ධනය වෙනු වර්තමානයේ දක්නට හැකිය.

සමරිසියන්ට ලෝකයේ දරුණුම රටවල් පහ මෙසේ නම් කළ හැකිය.

සෞදි අරාබිය - සමලිංගිකත්වයට මරණ දඬුවම හෝ ඉඳහිට බරපතල කස පහරකට ලක්වේ.

ඉරානය -  සමලිංගිකත්වයට සිරගත කිරීම, ප්‍රසිද්ධියේ කසපහර දීමේ සිට ප්‍රසිද්ධියේ එල්ලා මැරීමකට ලක්වේ.

ජැමෙයිකාව -  සමරිසියන්ට ඇමරිකා කලාපය තුළ ඇති නරකම ස්ථානයයි. බරපතල වැඩ සහිතව අවුරුදු 10ක සිර දඬුවමකට ලක්කෙරේ.

ඇෆ්ඝනිස්ථානය - තලෙයිබාන් පාලනයෙන් ගෙන ආ මරණ දඬුවම වර්තමානයේ නිල වශයෙන් ක්‍රියාත්මක වන්නේ නැත. එහෙත් සමරිසියා හසුවන තැනැත්තා අනුව එය රඳා පවතියි.

නයිජීරියාව - සමලිංගිකත්වයට අවුරුදු හතරක සිරදඬුවමක සිට මරණ දඬුවම දක්වා දඬුවමක් පැනවිය හැක. සමරිසියන්ට සහයෝගය දක්වන ආකාරයෙන් ලිවීම හෝ කතාකිරීම පවා ඔබව සිරගත කිරීමට ප්‍රමාණවත්ය.

මේ දැක්වෙන්නේ වර්තමානය(2012 ජුලි) වනවිට ලොව පුරා සමලිංගිකත්වයට ඇති තැනයි. ලොව රටවලින් බහුතරයක සමලිංගිකත්වය නීත්‍යානුකූල බව ඔබට පෙනේවි.

2011 ජුනි 17 වනදින දකුණු අප්‍රිකාව එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් මහ කොමසාරිස් ගෙන් ලොව පුරා LGBT පුද්ගලයින්ට මානව හිමිකම් පිළිබඳව වියනා  ප්‍රකාශය ක්‍රියාත්මක කිරීමේ අරමුණින්  ඔවුන්ගේ තත්ත්වය පිළිබඳ වාර්තාවක් කෙටුම්පත් කරන්නැයි එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් සමුළුව වෙත ඉල්ලීමක් ඉදිරිපත් කළේය. එවන් ආකාරයේ වූ එම ප්‍රථම ඓතිහාසික යෝජනාව 23ට 19ක් ලෙස අනුමත වූ අතර වාර්තාව 2011 දෙසැම්බර් මාසයේදී එළිදැක්විණ. ලොව පුරා LGBT පුද්ගලයින්ගේ අයිතිවාසිකම් කඩවන ආකාරයේ ඔවුනට වන අපරාධ සහ වෙනස්කොට සැලකීම පිළිබඳ එහි ඇතුළත්ව තිබුණි. එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් පිළිබඳ මහ කොමසාරිස් නවනේදම් පිල්ලෙයි මෙනිසා සමලිංගිකත්වය සාපරාධීකරණය කරන නීති ඉවත්කර පුද්ගලයකුගේ ලිංගික දිශානතිය මත වෙනස්කොට සැලකීමට එරෙහිව නීති රැගෙන ඒමටත්, ඔවුන්ට සිදුවන අපරාධවලට එරෙහිව නිසි ක්‍රියාමාර්ග ගෙන ඔවුනගේ අයිතිවාසිකම් සුරක්ෂිත කිරීමට ක්‍රියාමාර්ග ගන්නැයි ලෝක ප්‍රජාවගෙන් ඉල්ලා සිටියාය.සමභීතිකාවට සහ අන්තර්භීතිකාවට එරෙහි අන්තර්ජාතික දිනය(International Day Against Homophobia and Transphobia) ලෙස මැයි 17ද, ජාතික එළියට ඒමේ දිනය(National Coming Out Day)ලෙස ඔක්තෝබර් 11දිනයද නම් කර ඇත. මේ අයුරින් අනාගතයේදී LGBT පුද්ගලයින්ට ලොව පුරා යහපත් කාලයක් උදාවනු ඇතැයි විශ්වාස කළ හැකිය.